theiipek

Bu sabah saçlarımı ortadan ikiye ayırdım ve ördüm. Sonra bunu hiç denemediğimi fark ettim ve gördüm ki, böyle de çok güzel oluyormuş. Aslına bakarsanız o kadar çok şeyi denemeyi geçin, düşünmeden yapmışım ki şaşırdım o an. Kendimi bir sürü şeyden böylelikle mahrum bıraktığımı düşündüm. Ne acı! İki aydır yogaya ve çeşitli nefes egzersizlerine kafayı taktım. Meğer insan bir şeylere kafasını takmalıymış, ama kendisini yükseltecek şeylere. O zaman çok güzel şeyler oluyormuş. Bense kafamı sadece hayatımda olmayan şeylere takmışım. Ne fena! Bir aydır her sabah kendime “Günaydın İpekciğim, seni çok seviyorum(x3), seninle gurur duyuyorum” gibi şeyler söylüyorum. Ve bir dizi olumlama cümleleri okuyorum sesli sesli. “Hayat sana bir teklifim var!” başlıklı olumlama en sevdiğim. Ve her gün bedenimle konuşuyorum. Her gün, “Bugünün bana hediyesi neler?” diye bir soru fırlatıyorum gökyüzüne. Ve bir sürü hediye alıyorum her gün şükürler olsun ki!   Haziran ayında bir etkinliğe dahil oldu

Bu sabah 4 saatlik uykumla, yoga pratiği yapmak için kalktım.  Altı buçuktan yediye kadar pratik yaptık zoom üzerinden. Sonra kahvaltı hazırlayayım dedim ve mutfağa gittim. Camın iç ve dış kenarında çiçeklerim var. Her sabah uyanır uyanmaz yanlarına gider, günaydııııın benim güzellerim gözümün nurları, bebeklerim diyerek severim onları. Ve gün içinde de mutfağa her gittiğimde laflarız biraz. Hatta bir kere kek yapmıştım ve topraklarına azıcık kek ufaladım, sizden ayrı boğazımdan geçmiyor diye 😍  Bazen sesime geliyor evdekiler, sen kimle konuşuyorsun diye. Az çok anladınız ilişkimizi sanırım.  Dün iki tanesinin tomurcuklarını gördüm ve aşırı mutlu oldum.  Benim için kıymetli olmalarının anlamı aslında babaannemle ilgili.  Geçen yıl babaannem hastanedeyken kuzenim beyaz bir menekşe almış yanına giderken. Yaprakları kendiliğinden simli gibi çok güzel bir çiçek. Babaannem hastaneden bize gelince, çiçekte bize gelmiş. Babaannem gidince ondan geriye bize çiçekleri kaldı. O menek