Neyse

Evetttttt, bir yazın daha sonuna geldik. Ağustos nasılda hızlı geçti öyle değil mi? 
Hiçbir şey anlamadım bu yazdan. Ve ziyadesiyle kötüydü benim için. 
Doya doya balkon sefası yapamadım, semaverde çay içemedim, közde mısır yiyemedim hatta meteor yağmurlarını bile izleyemedim. Ne bir düğüne gidebildim ne de denize. Yani yazı yaz yapan her şeyden mahrumdum. Ve üstelik bunlar sadece kahvenin köpüğü.

Eylül geldi çattı. Akşamlar daha serin oluyor artık. Mevsim geçişlerini hiç sevmiyorum. Çünkü incecik giyinirken, birden hırkalara geçmek bana biraz zor geliyor. 14 gün sonra tası tarağı toplayıp döneceğim. Dile kolay beş yılı bırakıp gideceğim. Hüzün bir sarmaşık gibi sarıyor kalbimi.

Bu sene güz benim için zor geçecek gibi. Çünkü bilirsiniz, yerini yitiren yeniden yerleşmez.
Bu sonbahar bende yaprak dökeceğim. Bu kış bende soğuk soğuk eseceğim. Bahardan ve yazdan bihaber yaşayacağım. Kuşkusuz bol bol salep içeceğim. Ve sanırım sırra kadem basacağım.
Çünkü bazen kaybolmak gerekiyor. 

Belki portakal reçeli yaparım ya da safranlı kek denerim kim bilir. 
Hatta mis gibi poğaçalar yaparım sabahları, dereotlu poğaçalar. 
Birkaç tane kaktüs dikerim ve onlarla birlikte açabilmeyi dilerim.
Ve hatta şansım varsa açabilirim...

Neyse...
Hoşça kal yaz,  hoşça kal Ağustos...
Sizi hiç özlemeyeceğim.


İyilikte görüşelim...
 




Yorumlar

  1. incidennotlar1 Eylül 2019 00:23

    Almanya da cabuk gecti yaz.Umutlar devam ediyor..

    YanıtlaSil
  2. sessizkaldım1 Eylül 2019 21:57

    aynen bende yazı bu sene hiç yaşayamadım 😊 hoşgeldin Eylül sarı yapraklar 🍂 sevgiler canım benim 😊🌸

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. theiipek23 Mart 2020 12:15

      Bu yaz güzel olur umarım herkes için, sevgiler :) <3

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bazen olmaz, oluruna bırak.

Resim
Bazen olmaz.. Her şey birden tersine gitmeye başlar. Tam otobüsten inerken çantanın sapı kopar. Keyfin tam yerindeyken misafir gelir. Filmin en heyecanlı yerinde elektrikler kesilir. Her zaman harika yaptığın o pilavın bu sefer dibi tutuverir.. Hatta o çok güvendiğin dağlara kar yağabilir. Olur yani böyle şeyler.  - Söylemesi kolay tabii ama gel sen bide benim içimdeki yangını gör. + Abartma sende canım. Hem dinle bakalım ne diyecek.. Yazarken iki klavye tuşuna basmaya bakan şeyler maalesef ki yaşarken çoğu zaman öyle olmuyor. Ama bu içinde bulunduğunuz şeye çözümde olmuyor.  +  Eee napalım peki ??? - Seni bilmem ama ben ufaktan ağlamaya başlıyorum.. Önce içinde bulunduğumuz durumu iyice kavramak sonra neler yapabileceğimizi düşünmek lazım. Yakınmak, sızlanmak, söylenmek boşuna.. Gerçek bir durum tespiti yapmanın,  problemi çözmenin yarısı hatta daha fazlası olduğuna inanıyorum. - Ama ağlamak daha kolay, şimdi ben napacağım !!! + Ayyyy ne kadar büyüttün, h
Devamı

Olur Öyle

Resim
Bugünlerde pek keyifsizim. Hatta depresyonda bile olabilirim. Böyle üstüme üstüme geliyor her şey, herkes. O bu şu hiçbir şey fayda etmiyor. Bazen istiyorum ki, biri bana yapmam gereken her şeyi noktasına virgülüne kadar söylesin. Böyle biri yok tabi ama benimde bir şeyler için gücüm yok. Hal böyle olunca öylece ortada kalıyorum. Çünkü bir ben kalmamış bende, beni toparlasın. Bilmiyorum işte... Neyi nasıl yapmam gerektiğini bilmiyorum bazen. Mantığımı mı dinlesem duygularımla mı hareket etsem karar veremiyorum. O kadar çok kalıp var ki.. Onlara da uyamıyorum. Çekiştirilip duruyorum. Mesela yürüyüşe gitmek istiyorum ama hava çok soğuk, üşeniyorum. Bazen de, hani bulaşık yıkarken hem kapı hem telefon çalarda elimiz ayağımıza dolaşır ya.. tam olarak böyle hissediyorum.  Aslında tek bir his varda ben onun etrafında dönüp dolaşıyormuşum gibi..  Ama bu hissin ne olduğunu asla anlayamıyorum asla. Zaten artık anlatamıyorum da.  Bazense bir şey eksik gibi. Hani bir ye
Devamı

Kapı aralığındaki veda

Resim
Sonunda Ağustos geldi. Neydi o adını bile anmak istemediğim ayın kasveti ve hantallığı öyle? Uyuyorum uyanıyorum bakıyorum daha bir saat olmuş ama sorsanız uyuyan güzelle aşık atarım.  Neyse tamam abarttım, yooooo aslında hiçte abartmadım :))))) Bir kahve içmeye gittik geçenlerde Özlem'le. Küçük bir çay evi, küçük tahta masalar falan şirin salaş sokak arası bir yer. Kahve herkes için ayrı ayrı pişiyor ve fincanlar önceden içinde sıcak su ile masaya geliyor. Cezveyle gelip, suyu döküp kahveyi koyuyorlar ve çek bakalım diyorlar. Sıcak diye insan çekiniyor ama bildiğiniz köpük aslında çünkü aşırı köpüklü bir kahve oluyor. Biraz çekince yine ekliyorlar. Kahve çok güzel oluyor ve sırrını asla söylemiyorlar. Ben yeni bir yer keşfettiğim zaman oraya hemen birilerini götürmek isterim. İsterim ki bu güzellikten mahrum kalmasınlar ve tatlı bir anımız olsun. İlk fırsatta Mine'yi ve Semih'i sürükledim peşimden. Semih çok beğendi ve içtiğim en iyi kahveydi, ben hep gelirim artık bur
Devamı